Ýþte geldim sevgili Gözyaþlarýmý sakladým yaðmur damlalarý arasýna Umutsuzluðu gömdüm kör kuyulara Sen diye attý yüreðim her andýðýmda
Seni üzmeye hiç hakkým yoktu Ama þartlar bunu gerektirdi Avucunun arasýna yaralý bir kalp býraktým Ýster bir kenara atarsýn Ya da yüreðinin üzerine koyup ona can verirsin.
Ben gözyaþlarýmý umutsuz bir sevdaya adadým Ýçim yanýyor bu sevgiden Bir çocuk aðlýyor içimde gece gündüz Kolay yaþanmýyor sensiz geçen günler.