Bir kelebeðin ömrü müydü bir an vardý deli gibi göklerden dökülen ben’dim...
Kimi arýyorum kimi arýyordum... Bir el yüreðimin içinde ben ona bakýyorum o Ruh’uma...
Ýþte böyle büyüdü bir ozanýn yalnýz sevgisi...
Ne büyük intihar ne büyük yalnýzlýk oysa...
Biri sevda dedi aklýma Sen geldin... Biri sevda dediðinde... Güneþin doðmasý çiçeklerin açmasý Sen’den...
Ve þimdi utangaç bir Gece Koynumda Sabahlýyoruz Tüm umutlarýmla... Ve ansýzýn Seni soruyoruz Yer ile yeksan ve gök bir aðýzdan Seni söylüyoruz Seni Ruh’umun Yoldaþý... Kadim Ezgi’m...
Ve bir yol... rengarenk açýlýyor belki ebediyete... Aklým taþýyýcýsý her an Sen’in olduðu gibi... Þimdi Yalnýzlýðýn... koþuyor Kader atý... Sanýrým göðsümü delip geçecek...
Ve üryan tüm güller Seni gördüklerinden beri...
Baðýrýyorum
baðýrýyorum
baðýrýyorum Gece’nin bir aný ücra bir köþesinde Dünyanýn sesim soluksuz yüreðinde... Ruh’unda tüm sevdalýlarýn...
...Ýçim’in Cenneti diyorum Tüm kadim Sevdalar diz çöküyor...
Ve elim baðrýmda yol alýyorum hiç durmadan
Sana...
Ruh’umun Yoldaþý... Kadim Ezgi’m...
Sana...
Yolcu...
Ýstanbul
yirmieylülikibinondukuz
Sosyal Medyada Paylaşın:
yolcu_wasabi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.