İDA'NIN ONURUNA (24/2)
BÝRÝNCÝ PERDE(*)
Ýkinci Bölüm.
Yer;Dozerle tTraþlanmýþ ormanlar.
(Kirazlý Perdede fotoðraflarla ýþýldar)
Sahnedekiler; Tahta At, Yabancý Sermaye ve yandaþlar.
Baþ Rolde; Uzun boylu diplomasýz bir adam.
Zaman; Amanin aman-aman!
Uzun adam
daha perde tam açýlmadan
gizlendiði Tahta At’ýn içinden
(ki perdede yansýyor sureti)
içeriden açtý perdeyi,
(Yani sur kapýlarýný)
dýþarý çýktý,
Daldý yabancý sermaye
hemen içeriye
ve satýn aldý
tarihi-milli varlýklarý.
Bu iyi fikir;
"Zengin çalmayý bildiðinden zengindir!"
dedi;
"Fakir çalamadýðýndan fakir!"
vallahi-billahi de;
"Ýtibardan tasarruf olmaz!" diye de
elindeki tek altýn yüzüðü ile
çalýþtý ama çaldý,
iktidarda kaldý,
baþýmýza altýn belasýný sardý.
Koro karþý çýktý buna;
Ya "Altýn" yada "Bela" lafýna,
Kýran-kýrana karýþtý ortalýk birden bire.,
ite-çeke, teðet-geçe
sahnenin dört bir yanýna daðýldýlar;
"Altýn-bela, bela-altýn!
Diye -diye sýçrayarak attýlar nara;
"Altýn bana, bela sana!"
Tekerlemeleriyle tek bir aðýzdan þöyle coþtular;
"Aðaçlar kesildi...
Dimi, dimi, dimi?
Kazýldý topraklar...
Har-har, har-har...
Arsen ile Madeni tuzla...
La la la-la-la-la...
Altýn cevheri zenginleþti...
leþti, eþti, deþti, þi-þti...
Yeraltý suyuyla...
Oh ne ala, ne ala...
Ya-ya, ya-ya ya, ya, ya!
Ýçme suyu kirlendi eyvah...
Ah-ah, ah-ah, a a ah!
Ýnsanlar hasta olacak .
Vah-vah, va- vah, va va vah!
Boðuldu altýn tozlu elleriyle...
E-e, e-e e e eee?
yurdun oksijen deposu...
Uuu-u, uuuðððð!
Yok e-de-rek doð-ayý...
Ayý-yayý...Ayý mý?
1001 Pýnarlý Cennet Ýda’yý...
Dayý?
Hayýr Truva’yý!
Cevabýný alan koro utanarak susunca,
tek sesli bir aðýt yakmaya baþlar Ýda;
"Altýna
bürünmüþ hýrslý gözleri doyuramadý hâlâ
Kýral Agamemnon’u.(*)
Baþlattý bu soytarý ayný sahnede, ayný oyuncularla, ayný oyunu;
Dýþarýdan dayandý yandaþlarýyla Truva kapýlarýna,
altýn arama uðruna,
zengin olma yoluna,
’Kalkýnma’ adlý bir yalaný
anlattý halkýna,
aldattý halkýný,
yok etti Truva’yý.
Tekrar dirileceðini bilmeden,
neden?"
Koro yeniden
iki-sesli-kanon denilen
bir haykýrýþ sesiyle
-yakarýþ bence-
geliverdi derinden;
"Peþ-peþe
yok edildi 7 kere Truva,
kese-kese
kýydýlar ormanlara,
dele-deþe
kýrýldý onuru Ýda’nýn,
peþkeþ çeke-çeke
sokuldu Ýda’nýn baðrýna yabancý sermaye,
altýný alýp kaçtýlar
kalleþçe-leþçe,
zehirli posayý bize býraktýlar."
Sahneye Homer gelir,
oyunun baþýndaki gibi seyirciye seslenir;
Ne bu ikinci perdenin sonunda,
nede üçüncü perdenin içinde ve dýþýnda
uzun adam artýk oyunda yoktur.
o þimdi karallarýn kýralý Agamemnon’dur,
Birlikte savaþtýklarý
yol arkadaþlarý;
Davutoðlu’lar, Babacan’lar, Bahçelii’ler, Gül’ler
vede imam Fettullah yandaþlarý
bir geceeeeeeeeeeeeeede
onu çoktaaaaan terk ettiler
ve böyleceeeeeeeeeeeeede
ikinci perde biter!
(*) Üçüncü ve son perdede; Kýrallarýn kýralý Agamemnon’u, Truva Kýralý Priyam’ý, Aþil’i, Hektor’u, Paris’i ve Güzel Helena’yý Ýzmir’li kör ozan Homer’in yazdýðý Ýlyada Destaný’ndan alýntý yapýlarak, efendi dizelerimde daha iyi tanýyacaksýnýz.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Oğuz Can Hayali Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.