Aramýzda varken denizler,daðlar Del diyende delinmiyor sevdiðim Kiþinin her sözü kendini baðlar Bil diyende bilinmiyor sevdiðim
Bak geçmiþ bir ömrün baharý yazý Çoðu bizden gitmiþ hep kalmýþ azý Yürekte oldukça bu ince sýzý Gül diyende gülünmüyor sevdiðim
Kolay mý çaðlamak, sana ulaþýp Bendine sýðmayýp taþtýkça taþýp Her türlü engelli çabucak aþýp Gel diyende gelinmiyor sevdiðim
Bir çok insan anda, kýrýk dökükler Seveni hallerden hale sürükler Omzumuza binen, o aðýr yükler Al diyende alýnmýyor sevdiðim
Ýnsan damar damar, binlerce kat var Aþk koþul aramaz biraz biat var Yaþam sofrasýnda her türlü tat var Bil diyende bilinmiyor sevdiðim
Aldýðýn nefeste aþký bulsan da Onunla birlikte açýp solsan da Uðrunda bir Ferhat, Þirin olsan da Öl diyende ölünmüyor sevdiðim
Dosteli; sen derken iki cihanda Hep yeniden diyor geldiði sonda Dünya dediðimiz bu garip handa Kal diyende kalýnmýyor sevdiðim Sosyal Medyada Paylaşın:
Dosteli_ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.