SARI SICAK
SARI SICAK
Gün doðmadan çay tarlasýnda çaylar arasýnda arý gibi çalýþýyor kelebek gibi uçuyordum iki kardeþim anam cývýl cývýl yeþilin içinde noktalar...
Ta ki babam gelene kadar o heybetli cüssesi ile yeri göðü inleten fýrtýnalý hortum ...
Hüüpp içine çekti.
Haþere ilacý ile ilaçlar gibi silleleriyle uçurdu yerdeydik...
Savrulduk üstüne basýlmýþ sinek gibi...
Sanki biz fazlaydýk yada bu dünyada yerimiz yoktu...
Arkadaþlarýma bakýyordum babalarýna
Koþuyorlardý kocaman sarýlýyorlardý.
Ciklet ,çikolata ,çaký ,saat elleri dolu gözleri ýþýl ýþýl ...
bak babam getirdi diyorlardý...
Bazen düþünüyorum neden niçin sevmedi babam beni ve kardeþlerimi anamý ,bulamýyorum tek bir sebep...
Kapýnýn önünde oturur ve seyrederdim diðer çoçuklarý analarý babalarý...
Ve anlamaya çalýþýrdým ;çoçuktum anlayamazdým...
Akþam oldu mu korkular sessizliðin içinden çýkýp yüreðime yerleþirdi.
Hepimiz odanýn kuytu köþelerine siner
Týp oynar gibi sesizce içip zýbarmasýný beklerdik anam arý gibi döner etrafýnda þikayet etmesin diye dualar ederdi.
Ama babam hiç bir þey bulamasa yemeðin tuzu çok olmuþ diye anamdan baþlar sýrayla hepimizi elden geçirirdi.
Tek kurtuluþ büyümekti anamýn ilk oðluydum ben büyürsem anamý kardeþlerimi koruyacak babamýn dövmesine engel olacaktým...
Hayallerim vardý...
Burayý sevmiyordum hep duyuyordum komþu teyzelerden hatçenin oðlu Ýstanbul’da iyi kazanýyor anasýna kardaþýna da gönderiyor...
Aklýma geliyor nasýl hayaller kuruyorum
Tan aðarýrken yola çýkacaðým otobüsün bagajýnda saklanacaðým...
Ver elini Ýstanbul...
Ondan sonra bize acý yok...
Hayaller iþte...
Düþlerin gerçek olmadýðýný öðrendim acý bir þekilde öðrendim...
Bir kaç kez denedim her defasýnda yakalanýp babama teslim edildim sonrasý ne ben söyleyeyim ne siz duyun...
Kýrýldý umutlarým...
Alýndý çoçukluðum elimden...
Ömür merdivenli ben hiç çýkamadým
Sanki bir kuvvet yerin dibine doðru çekiyordu ve merdivenler ayaðýmýn altýndan kayýp gidiyordu...
Ýlkokul ortaokul iteleye kakalaya bitti...
Lise daha zordu iki defa denedim çok zayýfým geldiði için kilere baðlayarak dövdü babam ...
aslýnda az gelir sadece dövdü dersem...
Üzerimden bir týr geçti desem daha doðru olur...
Bir kaç gün sonra babam gidince anam açtý urganlarý gözyaþlarý içinde dokunmaya kýyamadý ...
orada sýcak su leðenle yýkanmama yardým etti dilinde beddualarla temiz kýyafetleri giydim ekmek soðan su çýkýn yaptým ve anama son kez sarýlýp çýktým...
Bir daha asla dönmedim...
Ýstanbul otobüsüne bindim biniþ o biniþ...
Kurtuluþa adým atmýþtým...
Ýstanbul da indim önce sokaklarda dolandým çok insan vardý ve hepsi koþturup duruyor ve bir sürü araba demek ki Ýstanbul’un taþý topraðý altýn sözü gerçek...
Yoruldum ve acýkmýþtým deniz kenarýnda oturdum çýkýný açtým biraz atýþtýrdým.
Ýyi de nerde kalacaktým tanýdýðým yok
Nerde iþ bulacaðým düþünürken uyumuþum vapur sesleri ile uyandým.
Baktým etrafýnda insanlar koþuþturuyor takýldým kalabalýðýn peþine elbette bir iþ bulacaðým önce iþ ardýndan kalacak yer.
Sonralarý öðreneceðim istiklal caddesini üzerinde iþ yerleri var içeri girdim ve tek tek sordum iþ var mý diye çoðunlukla yok dediler yorulana kadar vazgeçmedim bir iki gün sürekli sordum.
Sonunda çaycýya ihtiyacýmýz var dediler.
Uçtum havaya hemen baþladým çay tarlasýnda büyümüþüm zor gelir mi.
Çok sevdiler beni zamanla kalacak yer de buldum çevrem geniþledi yeni þeyler öðrenmek haz verdi.
Sonra bir gün farkettiler ki kalemi iyi kullanýyorum þiir yazýyorum
özlemim büyük anam kardeþlerim burnumda tütüyor ve bir kaç yere gönderdiler þiirlerimi beðendiler.
Kanatlarým vardý martýlar kýskanýr
Ýstanbul ayaklarýmýn altýnda uçuyorum.
Artýk çaycý da deðilim matbaaya geçtim
Bu arada þiirlerime yoðunlaþtým
kapý açýldý içeri sarýþýn kývýr kývýr saçlarý ile bir ceylan girdi insan olamazdý
SARI SICAK!!!
deðil deðil düþ görüyorum çimdik attým koluma ama orda duruyor bana bakýyordu.
Ýyi günler dedi Su Perisi þakýdý sanki baktý ben de ses yok...
Ýyi günler beyefendi dedi
kulaklarýnda sorun var der gibi baktý...
Pardon hanfendi iyi günler dedim buyrun nasýl yardýmcý olabilirim dedim zor zahmet...
Basýlacak kartvizitim var örnek gösterirmisiniz dedi.
Hemen dedim örnekleri çýkarttým iki de kahve söyledim sadeden o kadar tatlýydý ki þekere ne hacet bal bal þakýyor sanki bülbül...
Karar verdi bitince adreslerine elimle teslim etmek sözüyle ayrýldýk.
Sonra ki günler de onu görmek için iþ çýkýþlarýnda tesadüfen oradan geçiyormuþ gibi yapýyor her fýrsatta bir kahve sözü alýyor derin gözlerinde boðuluyordum.
Þiirlerim artýk özlem vuslat ana kardeþ baðýrmýyordu .
Aþk ayaklanmýþ hücrem de
kalbimin içinde sen; senin içinde þiirlerime iliklenmiþ bir ben benden içeri sarý sýcak bir sen
sen
sen...
SÝBEL KARAGÖZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sibel Karagöz ( Sibelce Ş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.