Mahkum

seherin alacasý düþtü
gýcýrdayarak açýlan zindan kapýsýna
aniden ýslak. küf kokulu bir siluet belirdi
taze gözyaþý izi kalan gözlerini sildi


suskun
vakur adýmlarla ilerledi
hücrede uyuþan ayaðýndaki
karýncalar beynine hücum etti


kývýlcýmlar saçan gözlerinden
kaybolan yýllarý film þeridi gibi geçti…
köhnemiþ hayallerine son kez sarýldý
kýrýldý kalem,umutlar tükendi…


ateþ çemberinde
zehrini kendine akýtan akrep kadar çaresizdi


sývasý dökülmüþ duvarlar aðlarken
depreþen acýlarý elinin tersiyle iteleyip ilerledi


avluya açýlan demir kapýdan
bitkin bir halde geçerken
vahþi bir rüzgarýn elini ensesinde hissetti
ürperdi...

son kez baþýný göðe çevirdi
yýldýzlar kömür
bulutlarýn beti benzi küldü


koca çýnar hazin bir þekilde devrilirken
dað taþ inledi
sararmýþ yapraklar düþtü
örselenmiþ ömrün üzerine...



Sosyal Medyada Paylaşın: