Sonbahar

Sonbaharda düþer hüzün
Uçuþan dallar savrulan yapraklar
Ne müthiþ bir uyumdur aslýnda
Küçük bir tomurcuðun
Sararýp savrulmasý

Sonbaharda farkýna varýrýz
Yaðmurun kokusunun
Hasretine kavuþmuþ gibi
Sevgiyle düþer her damla

Kuþlarýn ne çok yakýþtýðýný fark ederiz gökyüzüne

Göçe uçtuklarýnda
Çýkar ortaya olanca güzelliðiyle
Ýhtaþýmýn kanat çýrpýþý

Doðanýn mevsimlerin
Fevkalâde doyumsuzluðunu
Öylece önümüze döker
Tutuluruz tekrar tekrar

Farkýna varmadýðýmýz hoþluklar
Acýmtrak hüzünler hissederiz

Maviye çalan öyküler
Okunur arada
Ritmiyle büyüleyen
Kalp atýþlarý duyulur
Bazen lüzumsuzca
Yükselir ivme
Zamana kulak asmadan

Seçilen olur,seçende
Çürük elma gibi bir nevi
Aslýna nesline bakmadan
Þaha kalkar bazen
Bir deli cesaretiyle kimileri

Savrulan bizleriz aslýnda
Nefes aldýðýmýzda baþlar döngüler

Ýnceden bir sýzý gibi
Sarsa da yüreðimizi
Yaþamýn büyüsü
Ayar deðiþtirir sonbaharda

Ve bilirsin ki
Kapýna dayandý

Ve bilirsin ki
Keþkeler nedenler niçinler
Yerini aldý tozlu raflarda

Ve bilirsin ki
En dokunaklý yerindesin
Adam akýllý bitirmek gerek hikayeyi
Ýliklerine kadar iþler her kelime

Doðduðun yer
Doyduðun yer
Durduðun yer
Olduðun yer
Tamamlandý dört köþeli dönme dolap

Rengini deðiþtirir çalar sarýya
Bebek kokusu
Ekmek kokusu
Kahve kokusu
Toprak kokusu
Hüznün kokusu
Pasif bir direniþin
Hazin sonu ...sonbahar
Sosyal Medyada Paylaşın: