AŞKLA YAZILMIŞ DESTANI GÜZEL ÜLKEMİN...

Demir aldýðým iklimde bir sanrýdan ibaret küllerim:
Deli fiþek bedenimde iskelet görevi gören
Sözcüklerim.
Kanayan ne benim ne de dünde terk edilmiþ
Lenduham.
Sabrýma delalet tüm þarkýlar
Hicaz makamýnda aksayan yankýlarým
Elbette izini sürmekten gýna gelmiþken lanetin
Þimdi düþ topluyorum ben bu gezegende
Geçen yüzyýlda kalan çocuk yanýmla
Sefasýný sürüyorum sözüm ona
Acýdan ibaret olmasaydým keþke…
Demenin de meali yazdýðým her kelime
Ve istikrarla öldüðüm
Caným çýkmasa da bedenimden
Zuhur eden yetim beyitlerim.

Ben bir yetim’im sevdalý mavim
Lakin kiri olmayan bir lekeyi de evlat edindiðim
Peþindeyim aþkýn, rahmetin:
Oysaki kime ne kime ne?
Ýzdiham yüklü þu mecazi firarda
Aþka bansam hecelerimi ne fayda?
Sanmasýnlar da hani; akýlla yürek firarda.

Ýzahý olmayan ne çok acý:
Bir yanda ölü çocuklar;
Bir yanda
Babasýný asla koklayamayacak bebekler.
Aþkýn vatan aþkýna döndüðü kýblesinde
Sevdalý methiyelerle yola çýkan aslan parçalarý
Elbette þehitler ölmez, demenin mealidir
Her sabah uyanýp da
Yüzümü dualarla yýkadýðým.

Caný yanan sadece ben deðilim, sevdalý mavim
Makûs talihimin hatýrýna
Bir de annemin yüreðindeki o kocaman yama
Yaramla iþ birliði yapan her mazluma
Sefasýný sürerken þeytan
Melek ruhlarýnda güzel insanlarýn
Olmaz mý umut ve sanrý?

Acýyý ifþa ediyorum
Acýmadan kendime daha da acýtýyorum ruhumu
Kanayan her þehrinde, beldesinde ülkümün
Ve cennet vatanýmýn:
Peþine düþtüðüm o rahmete
Toz kondurmadan
Tozu dumana katýyorum kocaman sevgimle:
Sunduðum ve hala toprak olamadýðým;
Sýnandýðým ve sabrýma katýk yaptýðým
O mecazi firarým bu gezegenden, sevdalý mavim.

Hani, aþk iken seni ihya eden…
Hani, sen iken aþký âþýk sýfatýyla küreyen
Bir de hala küsmediðim künyemde saklý benim maruzatlarým
Devasa gökyüzünde gördüðüm Rabbime ve O’nun aþkýna
Vakýfým nasýl nasýl vakýfým:
Ana yüreðinde açan çöl çiçeði kadar da masum kalabilmeyi
Baþardýðým elbette yalnýzlýðýn gölgesine sýðýndýðým.

Tümden gelen yalanlarý
Yüreðim ile ýsýtýp erittiðim o buz daðý:
Tüm kötülüðün ve zulmün barýndýðý
Dev bir lanet
Ýçine akan bir nehir gibi
Ýçimdeki hüzünle Rabbime yakýn daha yakýn durduðum
Her basamakla bütünleþen titrime saygýmla
Yeknesak gölgeleri de topa tuttuðum.

Korkum yok kimseden Allah’ýn izniyle:
Sadece ben ve Rabbim
Kursaðýmda kalan her lokmayý yetimliðime
Armaðan ettiðim bir niyazda saklý aslýnda:
Tüm bedduam kim ki kökünü kazýmak adýna
Rahmetin ve enginlerin
Varsa güçleri bir de yan baksýnlar
Sevdalýsý olduðum cennet vatanýma da kolaysa
Sanýrlar ki biz dik durmayacaðýz her mevsim?

Kaygýlarým öldürdüm ben dün gece
Afakanlar basan izdihamda terk ettim zalimi bir de iblisi;
Mazluma yan bakan her habis gölgeyi de
Lav ettim
Allah’ýn izniyle.
Toz duman olacakmýþým, gülerim.
Laneti giyinen zalimle de el sýkýþacakmýþým.
Rüyalarýnda görürler.
Varsa emsalim
Varsa yan çizdiðim niyazým
Elbet nifak sokanlara Rabbin ihtarý.
Olamaz da korkum ve çekincem:
Biz kolay gelmedik bu günlere.
Zihnimde perdesiz bir sevgi masalý
Önce yüreðimi sonra bedenimi siper ettiðim
Cennet bahçemde saklý benim rüyalarým ve sevdam:
Önce vatanperver
Sonra sitemkâr mizacýmla
Dokunamaz da kimse geride kalan bu hatime,
Aþkla yazýlmýþ destanýna güzel ülkemin.


Sosyal Medyada Paylaşın: