YOL AYRIMI

Çekiliyor ruhum kör karanlýða
Suskunluðunu gizliyor çaresizliðiyle
Yok oluyor belki de her hücresiyle
Olsun yenilgi yenilgi büyüyor gökyüzünde

Her dinlediði kalpte gizli yara
Durmaz ki kanar daima
Kaçtýkça kendinden yok saydýkça
Köreliyor kör ruhu hayatta

Suskunluk en büyük çaresizlik
Hece hece ekleniyor omuzlarýna
Yok oluyor farkýnda olmasa da
Sessizliðe alýþýyor yolun sonunda

Her yol ayrý bir ayýrým benlikte
Sustukça tükenmiyor geçtikçe
Yazsan ne fayda yoksa çare
Boþa kürek çekmek gecelerde.

Yok oldu sessizliðinde anlamadýlar
Çekip alýp kurtarmak mý, yok saydýlar
Belki de yaþamakta hata sandýlar
Kaçmak mümkün olsa bile kaçamadýlar.

Beyin kalpten firar ederken
Piþmanlýk fayda etmiyor gemideyken
Sessizce, el bile sallanmazken
Derin bir sessizlik kaplar her dem.

Sosyal Medyada Paylaşın: