Buz kýrýðýndan ýþýk yansýtýr kristal kâseye Düþenler el verir geceye Yýldýzlar asude Sus Pus Kimi mutsuz Gök suya düþer aheste
Uykusunu parmaklarýmdan araladýðým bulut Yýrtýlan toprak Bir tomurcuk Ay uzanmýþ içi titrer Umut Bir umut Baktým Saat geçi geç vurdu Mehtap suyla seviþiyordu
/ Aþk cehennem olsa Yerin yedi kat dibinde Ah ile elleri kavuþmadan Ateþe itaat eder yanan - Aþýklar- /
Anýldýkça yeni yerler bulur Eksik yine birbirine eskiler Tanýmsýz tamamlanýr git gide sancý Yaðmur yaðdýðýnda Herkes benzer birbirine Hafýza akýntýlarýný sürükler sanrý -Islak ve ýslak- Kahreden hüznün rüzgârý Tepemde Martý aðlýyordu duyuldu
Sanma bütün sesler yer altýnda Kibirli balýk, kirli sahil -kamburunu çýkarmýþ dalgalarýn uðultusu- Üstüne üstüne Üst üste Kaldýrýmda insanlar Fersah fersah Ezbere yürüyor Uzak ve uzun iskandil ölçüsü aralarý
Ýskelede vapurlar, çekildi insanlar... Denize vurgun, kýsýldý ýþýklar Barda hovarda içki Çarkýn sesleri birbirine geçmiþ Mehtap süzülürken çoðalýr Hüzün sarhoþ eder
Ahh! Yine yoksun...
Bazen Melankolisine kapýlýrým Laubali laternanýn koluna asýlýr Lehçesi bozuk bir lentosuz kanun Týrmalanýr kulaklarým
/ Hasreti renkler çizer Duygu nameler çeker /
Saat geçi Gönlüm neþesiz geçer Bekler Dururum
Yine yoksun... Sosyal Medyada Paylaşın:
ardabulut Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.