AH, BİR BULUT AĞACIYMIŞ TUTUNDUĞUM O KÜÇÜK ARALIK

çok koþtum yüzündeki anlamýn peþinden, yetiþemedim
yetiþemedim, yüzündeki yol bitti
yol bir uzaklýða aralýksýz sarhoþluk taþýyor

dünyaya býrakýlmýþlýðýn görkemi
ve aðýrlaþtýrýlmýþ ses hapsi
yolun tek bildiði bu iþte.

yetiþemedim ve ýstýrap sahneden indirdi beni
küçük bir aralýktan bakýyorum þimdi
seyircisi olmayan bir oyuncuymuþum ben
kalabalýklarý olan ama insanlarý olmayan bir ülkeymiþim
anlamlarýný toplayýp gidiyor güvendiðim sözcükler
o küçük aralýktan baðýrýyorum onlara: “durunnnnnn!”
ve anlýyorum ki sesim sonbaharýn týrnaðý bile olamazmýþ

þu gelen özür dilemek isteyen bir kentin çocukluðu mu?
bir kentin çocukluðu nedir ki
olsa olsa köydür içinde artýk Ayten’i olmayan
olsa olsa yollarý sürekli kazýlýp duran bir mahalledir
aðaçlarý kurþuna dizilen

ah, bir bulut aðacýymýþ tutunduðum o küçük aralýk
oradan bakýnca zihnimdeki acýyý görüyorum:
kuþlarla konuþmayý bilmeyen insanlar yapýþtýrýlmýþ alnýma
bundan hiç bahsetmiyor görkemli býrakýlýþlar uzmaný yol
yolun tek bildiði üzerime damlayan aðýrlaþtýrýlmýþ his hapsi

yetiþemedim ve kayboldum yüzündeki izler bittiðinde
anlamý alýp bir gürültüyü koymuþlar göðsünün tam ortasýna
gizlenmen için düþlerden temizlemiþler sokaklarý
ve “insan sonsuzda gerilemenin kapýsýndadýr” oldu
o küçük aralýkta gördüðüm son fotoðraf, yol bunu da bilmiyordu


Sosyal Medyada Paylaşın: