AH, KABRİM...
Diþlenen lanetin ýsýrýk izi ve sevdada aksayan
Name name,
Deliþmen fýtratýn düþkün kibri
Sefasýný yüklenmekle cefa sürmek kadar
Ýlintisiz gün ýþýðý
Hürmetin iz düþümü
Makûs talihin gölgede seyri bir kelamla
Örtüþen
Muðlâk derinlik…
Nasýl ki ahvali ölümün,
Sergüzeþt bir hece
Kibirli yüreðin yas’a düþkün titri
Ölü bir iklimde doðan gece
Teneþiri týynetsiz sövgüde iz süren telaþla
Ölümün yakýn ara sihrinde
Parlayan bir hadis gibi
Þerefine hayatýn dibine vurup ömrün
Vesveselerin çamuru bulaþýrken üstüne baþýna.
Ah, Leyla…
Yaranda hem mi izdiham?
Ah, kabrim…
Gölgemle zikrettiðim elem
Zihniyetin efsunlu haznesi doluþkan
Rahmetin çöpsüz üzümü illa ki
Mevsim kadar hüsran yüklü bir vaveyla:
Taþ ocaklarýnda intihar eden ne çok güfte
Sehven ölümlü
Zevkin maðduru nice isyan
Gönül gözünde katýksýz bir feveran
Düzgün ve sedalý bir hale
Zývanadan çýkan hangi düþ’ü getireceksin ki hizaya?
Maðdur mevsim,
Mazlum ve yetim…
Ziyaný kendine gönlün
Dibinde yanýlgý, yenilgi
Ahlât aðacýnda yanýp sönen yýldýzla
Çevrelenmiþ mabet
Bir öfkeden doðan zarar ziyan
Haþmetli kollarýnda ölüm meleðin
Arasý kapanan yol ve nizam
Elbette at baþý firar eden telaþ
Yanýk bir kelamda mý saklý hazan?
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.