1 Eylül 1984

Bir adam gördüm.
Elinde bir baðlama.
Çalýyor dertli dertli.
Türküde adý geçiyor, aðlama.
Gözlerinde bir tutam yaþ.
Hayat deðil onu üzen.
Gözlerinden yaþlar döken.
Yüzünden tebessüm eksik olmaz.
Yarasý pek derindir içeriden.
Kimse bilmez asýrlardýr.
Ömrünün yarýsý yorgunluk,
yarýsý kýrgýnlýktýr.
Hayat deðil, hakikat bâki kalýr.
Ezelden beri, seni seven tanýr.
Hadi bir çay koy içelim.
Uzaklara, kimsenin bilmediði engin daðlara gidelim.
Ovalarý aþýp, nehirlerden geçelim.
Bilmem ben bu hengamenin neresindeyim.
Adam mutlu, adam suskun.
Bitmez tükenmez, bilirim bu yorgunluðun.
Koþmak istersin bazen.
Durma sen de koþ ama yorulursun.
Kafiye dolu bir gülüþü,
Bahar bahçe aratmayan duygularý.
Hiç bitmeyen neþesi,
Yeter de artar bize elbet.
Kim demiþ yarýnlar bize geç kaldý diye.
Kim bilir, yarýnlar bize bir nefes kadar yakýn belki de.
El sallayýn güzel günlere.
Adý bahtiyar bu sevincin berhudar.
Kýrlarda çiçek açar, ben yürürüm.
Doðanýn içinde bir bütünüm.
Varsa yoksa sensin benim küçüðüm.
Prangalara vursalar da özgürüm.
Sene 1984.
Aylardan Eylül, hem de 1 Eylül.
Mevsim sonbahar durma sen de gül.
Açacak yine, iþte orada bir sümbül.
Manidardýr benim yüreðim, kýrýldý mý topraða gömülür.
Durmasýn zaman, dönsün dünya.
Zira bahtýmýzda doðan bir güneþ.
Gecelerimiz hep münevver.
Kaç þiir, kaç mektup yazdým sana.
Dönmedi hiçbiri senden bana.
Yufka yürekli adam, söyle.
Söyle ki içimizden aksýn bu türkünün seli.
Sesini, gülüþünü, sözünü, muhabbetini.
Ýyi insanlardan esirgeme.
Emsali bellidir bu yiðidin.
Risalesi baðlamadýr bu derviþin.
Samimiyet dolu akýp giden sözlerin.
Ýþte þimdi bu türküyü.
Nadide bir adamdan dinleyin.

Kadim dostum, aðabeyim, iþ arkadaþým ve türkü derttaþýma sevgilerle...



Sosyal Medyada Paylaşın: