KİME NE

Misafirim yine körolasý kara gecelere.
Kalem tükendi kelimeler, heceler bile.
Can dostum, yýldýzlar selam verdi sessizce.
Þaka yapmýþ ay dede saklanmýþ gizlice.
Ben yine yalnýzým bu kutsal mabedde.

Kara geceye inat uyusamda düþümde,
Dostum, karanlýkla üzülme bu gecede.
Yine nöbetteyim ,gönüllüyüm kendimce.
Gözlerim ararken sevinci ,kulaðým seste,
Tüm yaþananlar geçti,yeni umutlar yürekte.

Birgün diyorum birgün sadece,
Herþey düþlediðim gibi olsun isterim, gönlümce.
Ve huzur gemisi kalkarken limandan son sefere,
El sallayanlarým olsun , mendilde gerekyok mateme.
Kalýn saðlýcakla yorgunum, dinleneyim, güvertede.

BANUHAN HÜLYA
Sosyal Medyada Paylaşın: