Vazgeç Bülbül
Vazgeç Bülbül
Aþk arama bülbül bizim diyarda,
Zor açýyor bir gül bu kýþda karda.
Kaç yýllardýr güneþ bile uðramaz,
Bu bahçenin otu sana yaramaz.
Hrm de bizim güller çok da nazlýdýr,
Dikenleri desen pek ikazlýdýr.
Boþa ümit etme, vazgeç sevdadan,
Var git güneþ gòren bir dala dadan.
Dünyada aþkýnla belki de teksin,
Bu kara sevdadan tez öleceksin.
Deðmez gök kanatlým, bir güle deðmez!
Sen onu kutsarken o seni saymaz.
Gül dediðin ne ki? Kuru çöp sonu,
Varsa bir sevenin incitme, taný!
Çýrp kanatlarýný, özgür göklerde,
Býkmadan sor ara; nasibin nerde.
Bülbül! Senin sabýr kayadan mýdýr?
Yoksa al gül sevmen boyadan mýdýr?
Seher vakti uçman sevda yüzünden,
Astarsa pahalý o al yüzünden.
30.08.2019
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet SEMERCİO. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.