Hasret....
Hasret
Hasret kapýsýnda arsýz beklerim,
Boyum devrilecek çýnara döndü.
Senin özleminden kara gözlerim,
Ilýk ýlýk akan pýnara döndü.
Hasret yoldaþýmdýr ýssýz gecede,
Korkarým sürecek senelerce de.
Adýný yazmaktan her bir hecede,
Þiirler zeynep’li bir zere döndü.
Tanrýnýn nasipsiz kulu muyum ne?
Yaralý Mecnun’un çölü müyüm ne?
Ben eski ben deðil, ölü müyüm ne?
Cismim var, ruhumsa bir sýrra döndü.
Hasreti sabýrla tez biter derdim,
Yüz kere düðümlü oysa ki derdim.
Ben seni görürken ne mutlu erdim,
Hayýr bildiklerim bir þere döndü.
Neden kötü haber getirir beþir?
Bana Ýlliyyûn’dan bir gül yaraþýr.
Yusufoðlu kâlpte koca yük taþýr,
Bu da þimdilerde bir ura döndü.
23.08.2019
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet SEMERCİO. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.