Kaybetmenin acýsýný örtmüyor Cümle olmaya yenik düþmüþ kelimeler Hiçbir harf sýðmýyor zavallý sözcüklerin içine Giden geri gelmiyor misal Ve dirilmiyor ölenler...
Parmaklýklar ardýndan seyredersin bazen dünyayý Bazen de buðulu bir camýn ardýndan Öyle silik bir silüetle Ve kanlýyken gözler Kulaklarýnda paslý sözcükler yinelenirken...
Kime soracaðýný bilemezsin yitirdiklerini Kimi suçlayacaðýný ise hiç... Elini nereye koyacaðýný Yüzünü nereye döneceðini Ne yöne bakacaðýný Hiçbir þey bilemezsin! Sanki çekilmiþtir canýn Ve ruhun izler kadavraya dönmüþ bedenini Salaþ yüksek bir tavandan...
Göðsünü týrmalar týrnaklarý uzamýþ bir kedi Kemirirken içini kuyruklu küçük fareler! Çok sevdiðin her þey Birden hiç sevmediðin oluverirler Beyninin çapý, dünyanýn çapýný yenerken Kalbinin sesi uzaklarda usul bir ninni söyler Pýt pýt pýttt p ý t...
Ve dirilmiyor ölenler... Dönüþü olmayan yollardan el sallýyor gidenler Uyu kalbim uyu... “Uyu da büyü...” Annen sana sevgi dolu bir dünya kuracak Pýt pýt pýttt p ý t....
02:07/ 29 Aðustos
Sevtap Kaya Nurgönül
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sevtap Kaya Nurgönül Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.