'tardy'

Çok gecikmiþ deðil, geçti
her þey bir öncekine nazaran daha geç
beklemekle geçen ömür için sabýr tavsiyesi verenler
bir gün olsun Schubert dinlememiþlerdi
sonuna deðin
ilkin,
ben aklýmdan gök yüzünü böyle çýkardým
böyle dost bildim sonradan gelen yalnýz o’yu
ona, hata ettiðimi söyleyip gönderemedim de,
de ki kalsýn yanýnda bir parça tuz;
yarayla piþen her aþa ve unutulan naaþa.

Duman oldum, duman soludum, dumaným da duman
ne fazla ne eksik þu tarafýmda saklanan onca an
misafir gibi çaðýn zulmünden öte yana
beri yanda yasa dolan zaviyesiyle zam
zikrinde bir halkýn üzerine dökülmüþ yað kadar acý
ne creative baðýrýyordu mikrofondan adam
’her þey bir milyonlu’ zamandan
eksik rengini kadýn bulamadan gitmiþti
ucunda leke olan bir fýrça kaldý geriye
bir fýrça durduðu yer de sadece bir fýrçadýr
leke onun ölmeden önce býraktýðý kan
kadýn tüm bunlara sebep olduðunu sanýlan
aðýt yakýlasý kaderin dumanýndan çaða inerim
doluþun ey yar asalý kan sevdalýlarý!
son duam argo bir latince
olduðu kadar latif, sakin, yorgun ve delice.

Yakalayýn, tutun aydýnlýðý elinizden geliyorsa
perdeler aðzýna kadar, aðzýnda gýrtlaðýna kadar pamuk dolu
sandalye dokunursam cildi sýcak, akýþkan
bardak kýrýlmaya merhaba der
çay kadar ayýp edersin soðuðunca
soðuk ne varsa ne alem, nevalem
nevizade’de yürüdüðüm gündür nevine müþkül zadem
bi’kere öyle söylememiþti havva’ya adem
varlýðýn varlýðýma ezelden kavi cinsi elzem
çýkar yinede aðzýnda son kalan kelimeyi
bir otel önünde sinmiþ köpek kadar açken
ne anlamý var her gün o gelmeyecek beklenen

Yüzün aydýn olsun
sen bugün daha bir halksýn
daha bir terli, akýþkan ve sonlu
en mahrem yerlerinde biriken nem
kokusuyla uyandýrýlmýþ yýrtmaçlý kýllarýndan
sarý bir yalnýzlýk çýkar yavaþ, soluk soluða
gözlüðün buðusuna yazýldýðý gün
loveisthebitch
müzik ara vermeksizin dansa kaldýrýr hayalini
umudun hiç eksik olmasýnlar da
ne artýk gelmenin sevinci kalýr
ne de gelmeyenin susturulmasý güç hasreti

Þimdi çýkar
kalem en tehditkar icattýr Sümer’lerden beri
ne Havva kadar iblis’e hayran olabilirsin
ne de ayartýcý
yazdýðýn en bilinen cümle olsun
zarif olamamak da dert deðil sandalye adýna
masallar için çocuðun aðzýna bir tutam öpücük
terli saçlarýný diþinle sýyýrýp, cildine dokun:
-merhaba köyün delisi muaallaali,
bugün senin hayatýný dinledim aklý eksik kadýndan
meðer o kadýn imiþ seni böyle delirten
kendi de deli, hem mektepli, hem politik
biraz daha kalýrsam koyarsýnýz beni de
tahtasý eksik diye tahtanýn altýna

her þey için þimdi geç.
ne mübalaða avutabilir ne bir þarký gözlerinden baþka
onlarda baþka biri için bakmaya talip
ne kalýr geriye baþka, buralardan gidip
çok uzaklar bile unutturamazsa
yüzündendir, yüzünden
demek için bile geç ama erken
þimdi olmayan yüzüne bakýyorum
hiç olmadýðýn kadar güzelsin diyorum
bu ülke kadar güzelsin
bir o kadar bencil, cahil ve
benden sonrasý için sevilen

Yaklaþtý, çok yakýndý
’bir bardak daha alýr mýsýnýz’ diye sordu
bardak boþaldý, sandalye boþaldý
su; gözlerimde acýdý

-baba, bugün saçlarýma Tanrý yine kar yaðdýrdý.




Sosyal Medyada Paylaşın: