unutkanlýðýn yürek dili inanýrmýydý kendine denize kýyýsý olmayan þehirlerde. bu duvar iþte mavi ya da mor gün batýmlarýnda ve tam tepemizde. bu tavan, yapýlmýþ bir tuzak bir kaç ýþýk oyunu ile…
unuttum ne renkti gözleri kedilerin.
anýlarý deðiþtirelim ve sokaklardan çýkalým bir kere kendimize…
çünkü hiç bir düþ bu kadar sabýrlý bekleyemezdi yürek takviminde..
göçe zorlanmýþ kavimler gibiyiz. içimizde deniz heyacaný ile karayaya vuran kaç kuþak. ve illaki devrilmiþ gövdeleri ile gece lambalarýnýn sakladýðý köþelere takýlý kalmýþ uçurtmalarý.
hangi dikenli telin avuçlarýnda yýrtýlmýs bir çocuk gömleði bulursak onu koklayacaðýz sonra. daha sonra/ unutturma ama bana!
böyle olmasý gerekiyor muydu gerçekten/ herþeyin bir anda silinip yok olmasý ve yanýp kül olmasý…
elimde benzine bulaþmýþ çakmaðýn sýcaklýðý ve yarým kalmýþ bir þiirin mahsunluðu ile kimse görmeden uzaklaþacaðým ve unutacaðým söz. bunu kendime yapacaðým. bunu sana ve herkese yapacaðým bunu yaðmura ve aya yapacaðým. bunu anlatmayacaðým.
“çok az þey bilerek ve çok daha azýný da yanlýþ bilerek yaþamýþ olacaðým”
ve hepsi bu. bunu gerektiriyor kapýlar ve açýlmýyorsa eðer odalara.
bana yüzyýl öncesini düþündürtüyorsun çarpýþan atomlarýn hýzýna tam yaklaþmýþken… düþüyoruz/ ve aðýrlýðýmýz kanat kadar… emir bu! kipleri devrildi burç kalelerinde ve kalan son kalkan bedenine sýðýndý bir kör ebenin!
son sobem…
duymadýn. unuturma bana benim de duyduðum sözleri/
kalk ve toparlan… gravatýný tak! ceketine sýð kýzardý saçlarýn bir kere daha. ben bir güneþ soyu buldum… sarý ve kýzýl bu yüzden ateþ kývamýn da sokuldu ellerime. bir tutam üstelik… ve gittiðimde infilak edecek bir kere daha gözlerin/
sen uyurken iki kürek kemiðine sakladým! oraya kadife odalarý… çelimsiz hecelerin içe vurulmuþ izleriyle / der… biyatýn edebi hali. bu yüzden giriþe/ geliþmeye ve sonuca ihtiyaç duyar bütün düzmece metinler. dört mýsralýk deðil belki ama alt altta sýk sýk mýsralara aittir þiir.
þiirimsin.. geri dönüþü imkansýz cümlem.. dudaklarýmý araladým/ ýslaðýnda boðulacaðým! yaraya üfleyen þifalý bir soluk nefesin ki önce enseme sonra soluma sol yanýma yanaþýp, dilimdeki tüm sözleri bana unutturma.
(...)
Sosyal Medyada Paylaşın:
eksik susmalar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.