Önce anne doðurdu çocuðu hayat için Ýçtiði bembeyaz süt; bir gün kana bulaþtý. Sonra çocuk acýya anneyi kattý niçin Ki; ölümün dehþeti tüm evreni dolaþtý. * * * * *
Göðsünde kuþ uçmayan göðü emziren ece Çözerek gecelerin ipliðini sabaha Tek kýlýçla kesilir zülüflerin her gece Iþýksýz perdeleri yamalarken siyaha
Düþleri kan kýnalý bahçenin öksüz kýzý Mor sümbüllü etekte; lale sende, gül sende Vahþi dünya burasý bitmeyecek arsýzý Zakkum nefreti besler aðlasan da gülsende
Onlarý tanýrsýnýz isli saç tellerinden Allar morlar iç içe hüzün dolu kuþkusu Hep nar çiçeði kokan sýcacýk ellerinden Lâkin toprakta açar yediveren çoþkusu
Eprimiþ hayatlarda, deðiþen bir þey yok hiç Çiçekli yazmalardan simsiyah çelenkleri Ayný kader ve keder sadece adý hariç Beyaz Zambak kadýnlar mezarlýk çiçekleri
Nuray Çakmak/25/06/2019
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nuray Çakmak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.