MEVSİMLERDEN KADIN...

Ölümü uðurlayabilirim
Ölümsüzlüðün mizacýna yenik düþüp…
Sýramý da savamadým; mahcup bir kývýlcým
Sivri dilinde iblisin yorgun cümleler
Alabildiðine cafcaflý hüzünler
Ritmine yenik düþtüðüm saðdýcý sarkacýn;
Aþkla ören,
Kinle gören
Esefle yýkadýðým ellerim
Devasa lanetin de iz düþümü
Kibirli yitimi mabedimin.

Matem doladým dilime dolandýðý kadar
Ayaklarýmda yorgun taþlar
Vebali de boynuna ömrün
Kibritle yaktýðým düþlerim
Oysaki pervazýndaydým ben yeminlerin.

Bir maðdur yüklem
Cesaretin varsa söylen de söylen
Yeterse ömrün seni de büyürken görecektim,
Caným kýzým ve sen,
Kundakta masum bedeninle
Anne kokusuna hasret kalacak küçük bedenin,
Caným oðlum daha bu sabah emzirdim seni.

Baba bildiðin adamla baþýmý ayný yastýða
Koyduðum elem dolu yýllarda bile
Sessizliðimi saklý tuttum
Allah katýnda matem
Allah katýnda mahrem
Yorgundum ve sahip çýktý Rabbim
Hep de çýkacaktý
Ta ki kederimle yüzleþtiðim o günü
Bilip bilmeden içimde yaktýðým ateþ
Mendebur yüreklerde hiç mi yok asalet?

Safsata yüklü güruh,
Arþa çýkan bir vaveyla
Gün özürlü
Hüzün gölgelerken ömrü.
Yaftasý yorgun kelamýn
Sanrýsý arz edilen hayata tuttuðum ýþýk
Göreceli sevdalarda ayak izim
Sevgiyi de maðdur kýldýnýz ya.

Mevsimlerden kadýn;
Aþklardan ise kaybolan ar’ýn.
Yanan yüreðin bedene þerh düþtüðü
Bedenin yakamoz düþlerle lanete iz düþtüðü.

Kuytularda ýssýzlýk
Kuyunun dibinde karaçalý;
Hayatýn indinde kayýp bir meal
Taslaðý ölüm olan kehanet.

Þimdim yok artýk benim
Yarýnlar sadece sizler için Allah kerim.
Azýða alýp da ömrü
Kýran kýrana bir metanet
Edinebildiðim her hüküm
Eremediðim mertebe
Mevsimin yüzü ölüm;
Mevsimin adý ve bozulan sihri de:
Matemin kýyýlarýnda dolanan kâðýttan kayýklar
Benimki artýk hiç yüzmeyecek.



Sosyal Medyada Paylaşın: