Esas...

.
Eðri yolla doðru bulunmaz elbet,
Gaye mühim lakin, usul esastýr...
Ayla, yýlla insan olunmaz elbet,
Þuurla yaþanan, fasýl esastýr...
.
Uygarlýk, eðitim, sanat ürünü,
Yükseltir, yüceltir insan türünü...
Yapmak için dünden güzel yarýný,
Aklý, fikri özgür, nesil esastýr...
.
Þu fani dünyaya çið gelen beþer,
Topraða ya öyle, ya piþmiþ düþer...
Her nefis kendince bir hayat yaþar,
Niceden ziyade, nasýl esastýr...
.
Ýnsan, insanlýðýn içinde yürür,
Kah en önde gider, kah ayak sürür...
Topraktan gelen ten, toprakta çürür,
Geride kalan öz, asýl esastýr...
.
Düþünen bir insan olunsa yeter,
Her tende bir vicdan bulunsa yeter...
Önemli hususlar bilinse yeter,
Ýdraki besleyen fusul esastýr...
.
Tuttukça umudu hile, hilafta,
Toz yutar cahiller hep arka safta...
Dünyada cennetler kursa da lafta,
Hayata yansýyan husul esastýr...

Etle týrnak gibi, sevapla günah,
Birbirine muhtaç, akþamla sabah...
Bir gün oh çekilir, baþka bir gün ah,
Her günü kapsayan, hasýl esastýr...
.
Veli BOSTANCI

Sosyal Medyada Paylaşın:

VeliBOSTANCI Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Kardeşim... Karadeniz Gibisin… Memleket Dediğin… Şelâle… Türkçe… Taksim… Arkadaş... Kahramanlar… Ne Zaman… Yandı Gönül…