Sahi Azize’m
Özlem nedir bilir misin?
Kapým hep açýk,
çalmadan gir kalbime,
selamsýz, sabahsýz..
Ýçtiðim çayýn buðusunda arar oldum
Aklýmýn ucundan bile geçmezdi,
bu kadar özleyeceðim...
Umuda koþmak gibi
Yaðmurun bulutla öpüþmesi gibi
Kaç zaman geçti,
kaç mezar kazýldý,
kaçý kapandý bilmiyorum
Zamaný durdurdum Azize’m!
Sen gideli koparmadým takvim yapraklarýný.
Kalbim hala kýþý yaþýyor,
Aðustos ta zemheri titremesi tutuyor bedenimi
Her sabah ilk iþim seni soruyorum kendime
Ve özlemin secdesine kapanýyorum
Cevap yok!
Bir umut diyor,
sonra hüznün dibine vuruyorum
En çok neyi özledim biliyor musun?
Gözyaþlarýmý biriktiriyorum,
senle aðlamak için
Aslýnda senle konuþuyorum,
ama herkes þiir sanýyor
Parmaklarým asabileþiyor
seni yazýnca
Çaresizlik içinde debeleniyor ruhum
Derin bir ah dokunur sana
Göz kapaklarým yorgun,
sonra usulca ýslanýyor
Ve ben sensiz aðlayamýyorum
Ýlk annemin kucaðýnda aðlamýþým
Son aðlamama sen kucak aç Azize’m
21 Aðustos 2019
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.