bir þafak vaktiydi,
kýzýllýðýnda yýkanýyordu zaman
bir öncesi vardý,
bir de sonrasý...
ve bir de kan kokan bulutlar,
gölgeye duruyordu.
gülmüyordu eskisi gibi,
çatlamýþ çorak topraklara benzeyen
çaresizliðin melodisini mýrýldanan dudaklar..
nasýl gülsün ki!
zayi olmuþtu tebessüm,
annesini kaybeden çocuðun ýslak bakýþlarýnda.
her þafakta yankýlanan aðýtlarda gizliydi.
ya da tarihin tozlu raflarýnda.
belki ,
Ninova’da bir taþ tablette yazýlý kaldý okunmayan!
belki de Baðdat’ta yakýlan kütüphanede
yandý,
yandý,
yandý !
vurulan güvercinlerin umuda çýrpan kanatlarý,
kuru ayazlarýn titrekliðinde
kar’ýn üstüne damla,damla,
kanadý,
kanadý,
kanadý...!
29 Temmuz 2019
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.