ne zaman seni düþünsem kalbim gül yapraðýnda titrek su damlasý
ellerini hatýrlýyorum taze ekmek kokan nasýrlý ellerini ortasýndan nehir geçen verimli topraklara benzeyen harman zamaný taneyi baþaktan ayýran rüzgar gibi becerikli ellerini ellerin zambak ýrmaðýnda tedirgin iki kuðu boynuydu mor bozmasý bir çift beyaz yoksul ama maðrur sýmsýcaktý ellerin
ne zaman seni düþünsem kalbim gül yapraðýnda titrek su damlasý
gözlerini hatýrlýyorum uðurlama yorgunu gözlerini aðlarken uzak bir köy evinin penceresi gibi balkýyan ve bir gün ansýzýn binlerce kilidi olan iki gömüt sessizliðinde usulca kapanan gözlerini gözlerin mavi düþkünü bir bahar göðü gölgesi serin ormandý yeþili taze aðaç dalýyla barýþýk çiçek kuþ bulutuydu gözlerin
ne zaman seni düþünsem kalbim gül yapraðýnda titrek su damlasý
elimde yuvasý yanan kuþlarý kucaklamaya hevesli bir fotoðraf sesini duyuyorum sonra bütün yanlýþlarýmý benimseyerek sade güzel ve en gerçek sesleniþini bana
hicran aydýn akçakaya
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hicran Aydın Akçakaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.