Yaşamaktan Ziyade

“Cýz gibi bir ateþ düþtü.
Ancak bu kadar güzel yanabilirdi yüreðim.
Hangi muammadayým bilinmez.
Mecmua mýdýr bu yoksa.
Ýçim darmaduman bir ülke.
Ta ki rast gelene dek.
Zamanýn birinde bulmak birbirimizi.
Can yakan vedalara boyun eðmeden yaþayabilmek.
Mümkün olduðunca durmak hayatýn karþýsýnda dimdik.
El ele verip göðüslemek bütün yorgunluðu.
Yaþamak bir nehrin kýyýsýnda.
Ölüm gelmeden yaþamak bir nefeste.
Adý bahtiyar olmalý mutluluðumuzun.
Kaçmak deðildir mühim olan.
Yüzleþmek kendimizle.
Ýçimizdeki yabani hayvanla.
Yok etmek bütün pervasýzlýðý.
Ýlelebet ilerlemek bir yolda.
Yolun güzel olaný, sevdanýn güzeli makbuldür.
Raðbet yoktur vefasýz insanlara.
Tahammül edilemez sorgusuz sualsiz inançlara.
Risalesi þiirdir þairin.
Zariftir ince insanýn gönlü.
Fýrat nehri gibi akar bir yandan.
Bir yandan karadeniz dört bucak.
Yedi kýta dört iklim demeden.
Þairim þiirimdir aþým.
Aþýðým þiire yakýþýr gözyaþým.
Yaþamak bir umut olsa gerek.
Yaþamaktýr mühim olan ve elbette ki sevmek.
Koskoca bir daðýn eteðinde.
Seni ararcasýna koþmak.
Senden kaçarcasýna saklanmak.
Aklýmý yerinden oynatan gülüþünü.
Gözlerini benden kaçýrýþýný.
Sobelercesine yakalamak.
Sonbahardan ilkbahara,
Koþar adýmlarla doludizgin seni kovalamak.
Yakalamak seni bir yakamozda.
Tutulmak sana ay ýþýðýnda.
Yaþamak bazen bir parça ekmeði,
Paylaþmak bir aç ile.
Bazense inadým inat deyip bocalamak.
Uðraþ vermek bir iþin gölgesinde.”
Sosyal Medyada Paylaşın: