karanlýk yollardan geçiyorum
uçurumlarýn kenarýndan
ayaklarýmýn altýnda kah çakýllar
kah dikenler
kah güller
uðultusunu duyuyorum arkamdakinin
bir dað yýkýlýr gibi
yanardað patlar gibi
bülbül feryadý gibi
tökezleyip düþüyorum
gölgesi düþüyor önüme
ahh gölgesi
ne korktuðum þeye benziyor
ne ürktüðüm uðultuya
gölge ki
bir yudum su
bir lokma aþ
kýrmýzý güllerin kokusu
mavi denizlerin serinleticisi
sarýlýyorum gölgesine
öpüyorum
kollarým kendimi boðuyor
dudaklarým içime kanýyor
ama kaçmaya devam ediyorum
gölgesi yok olana kadar
gölgem yok olana kadar
kaçmalýyým
eyyy gönlümü yaratan
eyyy gönlümdekini yaratan
bir yol göster
gölgelerin öldüðü
ölülerin gölgelendiði
frezya
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.