Gün akþama durduðunda ve yýldýzlar yaktýðýnda kandillerini gökatlasýnýn, durma sakýn diyen zamaný dilleyen ses... Bir gözkýrpým vaktince piþmanlýk güne dair, bir uzak hayal öldüðüne dair masmavi gülüþün... Ey yar... Merhamet!
Gün düþtüðünde akþamýn serin kollarýna birden bir hayal düþer bir ömürden sürgün sakýnýlmýþ bin ömürden, senin kollarýna son nefes bir ümit son havliyle can... Nihavent...
Gün ve gece düþtüðünde yýldýzlarýn yaktýðý kudretli kandiller gibi, gülüþünü öperken ikindiden aþýrma tatlý bir yel sabrýyla, sen ve gülüþün güne ve akþama dair bir kahýr düþürür iki damla gizyaþý olup süzülen... Nedamet!
Gün ve gece düþtüðünde yýldýzlarýn aksi kandiller mutlu ve mesut parlatýrken düþlerini zamansýzlýk özleminin, bir çaðrýdýr gülüþünden süzülen masmavi bir muhabbet... Bir goncadýr yürekten derili bir kýzýl gonca ebediyete davet... Nihayet devlet!
14 aðustos 2019
Sosyal Medyada Paylaşın:
mydilsiz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.