Güneþ göðün üstünden yüzüme gülemezken Orta yerinden kýrýk tam da gündüzüm Aziz. Kim bilebilir beni, ben bile bilemezken Hangi bayramdýr böyle hüzünlü gözüm Aziz.
Evimin odasýna sýðamýyorken döþüm Bugün ateþli sancý coþar içimde Aziz. Belki gelirsin diye, seni görmekti düþüm Babanýn hatýrasý koþar içimde Aziz.
Evlat bilmez kalbimi hazýr bekler krizim Benim iþim aðlamak kimse sormasýn Aziz. Kefenden medet uman ceset kadar acizim Melâmetle kendini kimse yormasýn Aziz.
Ýkinci yýl dönümü geldim mezar baþýna En bittiðim yerdeyim, ölüm görmüþüm Aziz. Kaçýncý aðlayýþým amin sürüp taþýna Her duamýn içine hasret örmüþüm Aziz.
Bayramlar geldi geçti; sen duymadýn mý Aziz! Elini yüreðine hiç koymadýn mý Aziz!
Nuray Çakmak/12/08/2019
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nuray Çakmak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.