Kırık vazoda ömrüme hilekârım

Kýrýk vazoda ömrüme hilekârým
Çekildi gitti kýrlangýçlar her mevsimin sonu
Gönlümde ki vurguna intizarým
Yaðmurun arkasýndan yaðýyor gözlerim dolu.

Tanýmýyorlar gölgede yitik adamý
Son sarhoþun yolu da biter þiþe dibinde
Dudaklarým yudumladýkça hýncýmý
Öldürmek geldi içimde ki, son sarhoþu.

Hayat aþk arasýnda uzlaþamadým, ýradým
Aynalarda gözlerin, gözlerinde kendimi aradým
Mýsralarýn yýkandýðý yerde yalnýzlýklar kaldýrýmý
Gündüzler kepenk kapattý, geceye firarým.

Bu konaktan nice aþkýndan viran bakýp geçti
Birçoðu oturmadan, sohbet etmeden kakýp gitti
Hayallerim serabýna düþüp, keskin býçak misali kesip gitti
Vuslatýn yangýnlarýmý yaktý, küllerini býrakýp gitti.

Kendime nice sorular sordum… Uzun zaman
Cevapsýzlýðýnda içinde kývranýp, cevap aradým
Þimdi bana býraktýðýn yorgun kýrgýn kalbim
Çýrpýnsa güneþ, çatlayan topraðýnda, saclarýný taradým.

Düþler her mevsimde güzeldir dedim
Oysa ay güzelim..yýllar yýlý göðsümde aþkýný beledim
Bunca çileyi hasretin rüzgarýnda eledim
Gelmeyecektin de, ben seni neden bekledim..



Sosyal Medyada Paylaşın: