ŞAİR VE KALEM KANADI BİRLİKTE...

Bakir sarnýcýnda kuytusunda uyutuldu mehtap
Lanetin de dibine vurdu þafak.
Aþký azmettiren bir hasretle
Gün kýlýcýný kuþandý
Uzayan hasretin tok sesinde
Göðün istimlâk edilen her parantezinde
Kuþlar yumurtladý aþký ve hasreti
Kemendin kopuk vaveylasýnda sür git hezeyan
Yakýcý bakýþlarýnda azabýn
Edilen her feverandý yüzü suyu hürmetine
Rahmetin,
Bir kinayeyi bir gýybeti hatta kini yok sayan.

Meneviþlendi ne çok söylem
Sanrýlarýn tuzaðýnda
Aþka leke çaldý þeytan
Sömürdüðü mazlumu
Ölü bir kuþ gibi savurdu boþluða
Azameti ile yükseklerin
Hurafeler kundaklandý anbean.

Her yüzün ayrý idi maskesi
Ve her maskenin de yüzü…
Yüzdüðü kadar hezeyanlar nehrinde
Kabrine özlem duydu mazlum ve hazan
Sancýlý beyitler tefekkürde
Aþk hepten yüklü hezimetle
Ýsyanýn her türü haramdý madem Allah katýnda
Tövbeler sýralandý biteviye.

Kaybolan rengin büyüsüne bandý kimi zaman
Bazen tutuklu kanatlarýnda
Tutulduðu aþkýn da asasýný kýrdý isyan ve insan
Her ruhun külüstür vücudunda
Rahmeti ýskaladý kuþlar
Kuþlarý ýslýkladý matem
Mahremin kýrýlan bentlerinde
Ölüm ve hezeyan döndü dolaþtý ve uðradý
Her yetim düþ’e düþe kalka.

Yaþamayý þerh düþen yine müsebbibi idi
Yorgun kelamýn da en yakýn tanýðý kalem
Aþkla hürriyetini yazdý
Hürriyeti ile aþkýn tuzaðýna düþtü bilumum fýrsatta
Bir ardýç kuþu bir de saman rengi yüreðin
Beti benzi atan onca mazlum düþün
En aykýrýsýndan saklý gülücüklerin de tozunu dumana kattý
Ýsyan ve yalan.

Arpacý kumrularýna özenen bir talan
Düþe kalka sevmeyi öðrenmiþti artýk insan
Ta ki gonk vurana deðin bekledi
Rölantiye aldýðý mevsimi diþledi yüreðinden
Kanayan hem de kanatan
Kanadýðý kadar düþkündü aþka
Caný yansa da mevsimin
Canýný yakmadý hiçbir bedelin.

Bir i mge kadar daðýnýk
Bir þiir kadar soyut
Meskeni heceler ihbar etti bin bir yeisle
En yakýndaki gölgeye uzandý kalem ve hüsran
Ta ki gün yüzü görene kadar
Þair ve kalem kanadý birlikte.

Sosyal Medyada Paylaşın: