Sözün sabrý,sabrýn düþleri boðduðu bir çaða denk geldin çocuk.
Yine de
yitirip de umudunu inanma her söze.
O sözler ki;
görünüþte,
aþýrý makyajý,boyalý yalanlarýyla,
destansý baþ rol epigramýný andýrýr.
Aslýnda onlar,
sývasý döküldükçe,
viraneden baþka bir þeye benzemeyen köhne figüran replikleridir.
Sana ölü bir sabýr öðretisi býrakýr.
Menzile ulaþmak için sabretme çocuk.
Sabretmek beklemek,
beklemekse geçen ziyan anlarda düþlerinin boðulma tedirginliði,
havasýz bir kýsýrdöngü kavanozunun içine kapatýlma çaresizliðidir.
Ýzin verme düþlerinin ölümüne çocuk.
Gerçeðin yüzü,
kanatlarýnýn altýna senin düþlerini alan,
özgür bir umudun varlýðýndadýr.
O umut ki,
düþlerine geleceði taþýyan kurtuluþun altýn anahtarýdýr.
Demem o ki;
o anahtar sende saklý,düþler sende güvendeyken,
gelecek senin,
sensin o gelecek çocuk,sensin.
Çýnar GÖLE
13.07.2019
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.