geldim iþte
süklüm püklüm
bilirim iyi niyetin üste çýkar her daim
ama hayra yorma sen bu geliþi...
kalemim kýrýlmamýþtý da ucu zifte batmýþtý
ve hiç bir kaðýt sana yazdýklarýmý kabul etmiyordu
ondandýr mektuplara ara veriþim
sanma ki unutmuþtum azat, varlýðýnýn yokluðunu...
bir çift güvercin öldürdüm dün gece
ihanetkar yüreðime ibret için duvara sürdüm kanýný
sana uçsunlar diye beslemiþtim, sana kaçsýnlar
sana açsýnlar diye kapalý kapýlarý...
mahpusluk yakýþmýþ sana azat
parmaklýklarýn pasýyla boyanmýþ gözlerin
dilin giyotin keskinliðinde
ellerin gün görmemiþ çiçeklerin kuruluðunda...
bana da ayrýlýk
bana da özlem yakýþýyor artýk
hiç bir þeye bu kadar yakýþmamýþtý ömrüm
masum olmayan dualarým var azat
akþam ezanlarý okunurken dilime sürdüðüm
haylazlýðýn bu kadarý fazla biliyorum
suç ortaðý mý yapmak istiyorum yarataný...haþa
bu bedeli ödemek için neyi kurban etmeliyim azat
asi topuklarýmla çürüttüðüm iman tahtamý mý
anlamsýz kelimelerle kanýrttýðým þair yüreðimi mi
yoksa seni mi azat
frezya
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.