Ýçerim düðüm düðüm Ýçerim yara Gözlerim kan deryasý Yüreðim çýra Bedbaht bir zamanýn çocuðuyum Yazgým geceden de kara Üç beþ dumanlý söz kefenliyor ruhumu Körkütük gönlümle giriyorum çukura
Göðsüm dolu mezar boylu boyunca Kalpler ölüyor kalpler kararýnca Daðlar öksüz büyüyor Eþkýya türküleri susunca Bir yar göçüyor bir civan devriliyor Eþikler saðýr ocaklar kör kalýyor Vedalarýn ardýnca
Gök kanatlý turnalara sesleniyorum Rüzgarý titreten doru kýsraklara Yaylým ateþ çýðýrtkana Kapý duvar susana Yok mu bir selam kýrk yýllýk hatýrýma Hasret býrakýldým iki þirin kelama Kendimden bihaberim Geçeli nazlý yar benden Nikahý çok yüreklere Dahasý kendimedir sitemim Biliyorum yorgun bakýþlým Zülüflerinde bitecek arta kalan nefesim
Takvimde omuz omuza cansýz sayýlar Ýki bin on dokuz Ve aylardan esmer bir temmuz Devran dönse Aksa gündüz ve gece Öyle ki ölüm meleði geldiðinde Þakaklarýmda çaðlayan ter kesilse de buz Biz ebed müddet sönmeyecek koruz Ýntizarla dönen pervane Aþk için yanan mumuz
Sosyal Medyada Paylaşın:
festival44 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.