Kiminin duasýna koþtum düþe kalka Dizlerim kanayana dek Kiminin sevincine ortak oldum Gülüþlerimde ödünç vererek Kimini çok sevdim alýþýk deðilmiþ Aðýr geldi ona bendeki naif ve kýrýlgan yürek Ama kimseyi bile isteye üzmedim, kýrmadým. Kýrýldým! Yen/i min için de sakladým kýrðýnlýklarýmý Aðladým geceler boyu Bilmediler, görmediler bile Taktým sabahýna gülen maske çehremi Gülücüklerimle boðdum sevdiklerimi Anlamasýnlar, aðlamasýnlar diye Kan kustum! kýzýlcýk þerbetini Yazdan koymuþtum kilere Bilmedi, görmedi hatta hissetmedi hiç kimse. Diyiverin anlamadýklarýmý? Buðday baþaðý gibi eðerken boynumu Kimin kardelenine kar oldum da Koydum onu ayazýmda, buzumda...
Zülfü Canan 20,01,2018
Sosyal Medyada Paylaşın:
Zülfü Canan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.