avuçlarýmda gelincik kokusu
ayaklarýmda papatyalardan kalma ah
gözlerimde kýzýla çalan güller
akþamýn ellerinde derilmeden henüz
solmakta her gün’ah
þimdi bütün yaðmurlar ýslanacak biliyorum
aþk, ahmaklara býrakýrken sokaklarý
rüzgar üþüyecek kim bilir
belki sýðýnacak kadar yer açacak
o çok sevdiðim gamzen
kuþlarý göçe zorlayýp, sürgüne gül ekerken
biliyorum giderken yine seninle dönecek dünyam
valize sýðdýracaksýn o koca þehri
aþk, sokak þairleri elinde duvar yazýsý
aþk,
o koca kentin þehir efsanesi
kim böðürtlen yedirecek bundan sonra
içindeki çocuða
kim taflan aðacýndan sapan yapar
patika yollarda
sen, düþlerimdeki avluda incir aðacý
ben,
incire gölgesi düþen çýnarýndým eskiden
ay ile birlikte tutulmuþtu aklým
suya ve kuyuya dokunmadan sevmek
hani bir çöle, seraptan baþka da rüya görsün diye
kulaðýna salyangozdan dinletmek var ya
denizin ninnisini
söyle hadi,
gamzende üþüyor mu hala
rüzgarýn güle öykünen
o kýzýl esintisi..