YALNIZ VARLIĞIN DEĞİL/YOKLUĞUN DA TERK ETTİ BENİ…
Onatça
YALNIZ VARLIĞIN DEĞİL/YOKLUĞUN DA TERK ETTİ BENİ…
Sarýþýn çizgiler dalgalanýrdý yüzünün atlasýnda senin
Ela gözlerimi zeytin gözlerinin müptelasý etmiþtin
Ne zaman baksam siyahlarýna hemen bilirdim,
Çal çal çalkalanacaðný içimin !
O simsiyah bakýþlarla yüreðim de fýrtýnalar estirirdin
Son aþama da iyice sarhoþ ederdin
Gün batarken gözlerini kamaþtýran son kýzýl ýþýklara
Ellerini siperlik gibi yapýp kýzýl akþamýn üstünü örterdin
Ve gelip çatardý ben denihayet bir an için
Cinnet vakti seni sevmelerin !…
+++
Alýp kara bakýþlarýný sen en sonun da
Benden ötelere, çok ötelere gittin
Unutamadým yaþadýðým ayrýlýk anýný unutamadým asla !
Kan gövdeyi götürmüþtü ömrümün ufkun da
Bir anlatabilsem o sarý vedanýn içimde ki infilakýný sana
Nice ölümcül hasarlar açtýðýný þu seven ruhuma…
+++
Hep ayný ateþtiniz
Her zaman için siz
Alev alevdiniz
Yani kýzýl ufuk ile ikiniz
Ömrüme teslim bayraðý çektirdiniz
Ta ki yüreðime dek uzanýrdý sizin cinayetiniz
Sana olan arzularým tam yol devam ederken
Yokluðunla birlikte nice günahlara itiliriz
Ve aniden baþlardý yokluðunla seviþme vaktimiz…
+++
Veda akþamýnda dünyamý saðanak yaðdýrmýþtýn
Üstelik sabýkalýyken sen, üstelik hala sýcakken firarýn
Sana kýrýlamýyor, sana kýzamýyordum
Ulaþmýyordu sana figaným !
Sitemime en yakýn akrabaydýn
Dahasý bütün olmazsa olmazlýðýný kendinin
Yüreðime çok saðlam olarak puntalamýþtýn
Her gün biraz daha serpilen aþkýný
Zaten ruhuma yok satmýþtýn !…
+++
Bazen kaçmak isterdim ölümün mutluluðu istikametine
Ama sen düþlerime her düþdüðün de
Baþaramazdým bunu asýlý kalýrdým ben yine
Asýlý kalýrdým bir boþlukta öylece
Ölü bir can gibi ne yapacaðýný bilmez bir hal de
Asýlý kalýrdým,
O zeytin bakýþlarýnýn çelik çengelinde !...
+++
Bazen de bakýþlarýnýn bakýþlarýmla seviþtiðini hissederdim
Öylesi zamanlar da kendime hükmedemezdim
Sana ait çaðrýlarýmý irademe kilitlemeyi yeðlerdim
Ama o zeytin bakýþlarla sen beni yine alabora derdin
Bildiðin halde sen’li zamanlarýmdayken sonumun ne olacaðýný
Ýnadýma ellerini ellerime sürterdin
Çoðu kez yürek ritmimin temposunu iflas ettirirdin !…
+++
Yansýrken düþlerime aþkýnýn çaresizlik kýskacý
Ruhuma musallat olan dev bir duygu dalgasý
Gelip çivilerdi kalbime kendi varlýðýný
O yüzden iþte,
Benim ömrüm yok gibiydi kendim için iþin aslý
Ben seni yaþardým kendi yerime de hep velhasýlý
Kendi içimde günün her saati, her dakikasý ve her aný…
+++
Ne tuhaftýr ki seninle de, sensiz de
Sanki sürekli ölümü özleyen biri oldum
Ruhumun bedenine ölüm giysisi giydirirdi hep senin sevgin
Sana yanýp tutuþuyordum
Gülsen yanýp tutuþuyor, somurtsan yanýp tutuþuryordum
Kalsan korateþ oluyor, gitsen kül olurdum !...
+++
Neredeyse aþkýnýn elinde bir alev topu oluyordum
Çaresizliðin yegane sebebi sanki ben oluyordum
Dönüp dolaþýp senden yana haklý bir sebep buluyordum
Sana teslim olmayý galibiyet sayýp kendimi avutuyordum
Senin sevginle deðil, düþümdeki sevginle gözlerimi boyuyordum…
+++
Birlikte seyrettiðimiz o kýzýl akþamlarýda alýp yanýna
Gittin, ah gittin sen eriþilmesi en zor uzaklara !
Götürmeseydin keþke yüreðimi de götürmeseydin yanýn da
Benden bir parça, senden bir parça,
Býraksaydýn ikimizden bari birer parça bana
Düþ toplardým caným seni çektikçe belki arasýra
Sen yokken gönlümün düþsel mezarlýðýn da !…
+++
Bir kýymýk hatýraný bile yalnýzlýðýmdan esirgedin
Çoktandýr gelmemiþti bir araya yüreðimle yüreðin
Dilerdim ki beni kendin de deðil,
Kendini ben de öldürseydin
Hatta yalnýz bedenim olsaydý keþke terk ettiðin
Oysa sen bana ömrümü terk ettirdin de gittin…
+++
Daha doðrusu canýmý bir yana, bedenimi bir yana ittin
Sanki ikisini de birbirlerinden koparýp yok ettin
Ve böyle bir aþkýn finalini de,
Kötünün de kötüsü bir ölümden beni bin beter ettin
Yani varlýðýndan bir vuslat beklerken hala yüreðim
Var sen anla ki yokluðun tarafýndan bile terk edildim…
=====
================
Ý. HAKKI GÜRCAOK
================
.MUÐLA / Köyceðiz.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.