SAĞANAĞIN TESLİMİYETİ VE TEMMUZ...

Çenginin düþüydü aþka düþmüþ bir minval
Göðün de öðretisi mavi bulutlar
Ýç içe geçti söylem ve niyaz
Aþký ikrar bilen aþký rüküþ bir eda ile azat eden
Düþ bekçileri.
Kopacak kýyametin öncüsüydü geri dönmeyen
Her selam
Ve de baþým gözüm üstüne sefasý yüreðin
O cefa ki;
Ýçindeki devingen hüzünle gözden düþtü ansýzýn
Sobelendiðim mi idi yoksa en büyük veryansýn?

Geçit vermedi lehçe ve geçit;
Aþký azýða aldý sarý çizmeli bilinmez
Kök söktüren bir azap ile
Yeþerdi her dehþetengiz safsata
Zanlar ki;
Uyruðu idi ismin.
Sonlar ki;
Baþý kayýptý oysa masallarýn.

Irgat düþler çekildi aradan
Hazýr ol’da melekler
Belki de gözünden kaçan mevsimin
Ne çok hurafe
Saðanaðýn da teslimiyeti
Ýle Temmuzu hafifleten bir esinti sözüm ona
Kýnýnda aþk;
Kýnýnda yas
Kýlýfýna uydurup da mevsimi
Soldan saða kaçýþan ihanet.

Temkinli insanlýk
Dirayeti hala saðlam.
Belki de utkunda üç beþ yenilgi beþerin
Masumiyetin de telaffuz edilmediði
Sair hece.
Kapýþan göðün
Kaynakçasý varsa yoksa hazan.
Andýran güzelliði
Sadece içindekinin yüzüne vurduðu bir ýþýkla
Aydýnlanan nur yüzlü melekeler
Depreþen mevsimden de baðýmsýz
Elbet sesi çýkacak bir tufan
Boy ölçüþen renkler ve asalet
Dibi tutmadan yasýn
Hadi kazýyýn acýlarýnýzý, dercesine
Kaderin de soluduðu her ümit
Kefen bezine sarýlý gizemle
Ölmeye yeminli münafýk baykuþ.

Bir sol anahtarý toplayan hece hece
Bir saðdýcý mevsimin ve de insanýn
Göz görmeden de seven gönlün hikmeti
Elbette konuþlu hasrete
Ve salkým saçak duygulara basarken efkâr
Yana yakýla yaþadýðýmýz tek gerçek.

Mutlak bir yenilgi
Maðdur bir köle
Mazlum yürekte biten her çiçek
Kurumadan gözyaþým
Çýktý yola sonunda umut
Arýndý dününden ve kininden her beþer
Ar bildi de sevgiyi ve inancý
Kapýþan bulutlardan inen rahmeti de kucakladý
Sandýk sandýk hüzün dehlizin duvarlarýnda
Sanýlmadýk ne ise yarýnýn eþkâli.

Elbet dönecektir ibre mutluluða
Devasa kazýntýlarý mihrabým
Bir batýnda açacaktýr da
Aþk ve hidayet.

Sosyal Medyada Paylaşın: