Direnemem
Böyle mi olacaktým, son demde ben yaþarken
Bir çürük göknar oldum, zamanla dað gibiyken
Bir rüzgâr itiversin, yýkýlýr benim gövdem
Zamana yenik düþtüm kurudum ben erkenden.
XX
Dal yaprak salmaz oldum kurudum þu yerimde
Þimdi ben bekler oldum, bir rüzgâr çýksýn diye
Gebeyim ben rüzgâra, bir orman denizinde
Çürüdüm huzurum yok, yýkýlsýn gayrý gövdem.
XX
Bir rüzgâr çýkýversin, ne olur bilmem halim
Çürümüþ bir gövdem var, ben nasýl direnirim
Devrilir çürük gövdem, daðýlýr her bir yerim
Çürüdü saðlam gövdem zamanýn ortasýnda
XX
Gücümü tükettim ben, daðlarýn baþlarýnda
Yýllarca gün görmedim, ormanýn ortasýnda
Bir çürük gök nâr oldum, kayanýn yarýðýnda
Rüzgâra gebe kaldým halim yok esse rüzgâr.
XX
Zamana yenik düþtüm, yýllarca hal yok bende
Gücüm yok artýk benim, kalmýþým daðlýk yerde
Dünyaya küsmüþüm ben, yaslýyým bu günlerde
Böyleyken kimler sevsin bir daha gülemem ki.
XX
Çaðlardým ýrmak gibi, geçerken vadilerden
Kurudum bir çöl oldum, güneþle güreþirken
Dal budak salmaz oldum susuzluk çekiyorken
Neyleyim bu kaderse, çekerim ben derdimi.
XX
Ben garip bir Yüksel im, sormayýn þu halimi
Saðlamdým çürük oldum, rüzgârdýr beklediðim.
Bir essin bir gün rüzgâr, dur denmez yýkar beni
Rüzgâra direnemem, artýk ben genç deðilim.
23 Temmuz 19
Ahmet Yüksel Þanlý er
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.