Öyle zamansýz bir yerde Geçen günlerden Aðýtlar dökülüyor sancýlý gönüllerden... Feryat figan,çaresiz
Kin tutmuþ gözleri Bir noktada kala kalmýþ Haydi nefesime nefes ver Seri galibiyetler tanýt günahýna Kurumasýn içimdeki nehir Daðlarýn mora kestiði saatlerde
Kýr çiçekleri Melisalarýn yanýk kokusu Sert esintiyle yatan Çimenlerin þarkýlarýný Dinlesin kulaklarým Rüzgarlarla titreyen çiçekleri Okþasýn ellerim Gökkuþaðýný kýskandýran renklerden Daha da renkli geçsin hayatým Sen ne nefesim ol ne kalemim
Masum sarý çiðdemleri Hiç anlatmak istemiyorum Þimdi alýnabilirsin sözlerimden Yüreðimden arta kalan sýzýyý Kendinde arayabilirsin Sen ne yazým ol Nede kalemim
Kimse bakmasýn yüzüne.. Kurak bir kalbin ortasýnda Kuru çiçek kal Yapaklarýna hazan vursun Savursun rüzgar seni Bilinmeyen yerlere Artýk ne nefesim ol ne kalemim Sosyal Medyada Paylaşın:
PAMUKŞEKERİM Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.