Ne zaman gökyüzüne baksam, Bir umut filizlenir belli belirsiz, Yer gök hatýrlatýr habersiz, Ah! Her taraf çok sessiz.
Aklým karmakarýþýk, ruhum hissiz Gece yine çöküyor omuzlarýma, çaresiz Sussam da hatýrlatýyor, mecalsiz Beklemeli, güz dönmeli bahara vakitli vakitsiz
Bakýyor muydum yoksa kapýnýn ardýna Bendeki beni arýyor muyum kilitsiz sonsuzlukta Boþtu baktýðým her yer bulamadým sonunda Benim solumda sendin, sonsuzluðumda.
Bir büyü’ye kapýldý bir an gözlerim, Olmayan, olmasý ihtimal dýþý ama özlerim, Susuyor, susuyor ama kanýyor dizlerim, Baktýkça gençliðe gidiyor umuda suskun yüreðim.
Vazgeç diyordu vazgeçemeyenlerin çoðu Vazgeçmek için sevmek mi gerekiyordu? Sevilmek için mi seviyordu kalp, Yoksa yalnýzlýk mý sevmeyi öðreten sebep?
Sosyal Medyada Paylaşın:
Koyukahvesair Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.