DURSA DA ZAMAN
Duvar bana ben duvara bakarým
Beklerim yolunu dursa da zaman
Sigaramý ard ardýna yakarým
Beklerim yolunu dursa da zaman
Ne renkli ekranýn boyalý yüzü
Ne de bir üstadýn, ibretli sözü
Söndürmez içteki ateþi közü
Beklerim yolunu dursa da zaman
Gözümde açýyor kan çiçekleri
Gönlüme kök saldý, aþk saçaklarý
Küflü hançerleri, vur býçaklarý
Beklerim yolunu dursa da zaman
Hüzün ile hasret gardaþ oldular
Menevþeler üzgün artýk soldular
Senli tüm savdalar öksüz kaldýlar
Beklerim yolunu dursa da zaman
Soðuk eser rüzgar, beynim donuyor
Deli gönül seni, gelir sanýyor
Yanýyor da kor kor, yürek yanýyor
Beklerim yolunu dursa da zaman
Mezar taþý gibi dikildim sanki
Bir kule misali çakýldým sanki
Heykele dönüþtüm, sýkýldým sanki
Beklerim yolunu dursa da zaman
Dostlarým selamý, sabahý kesti
Sürekli baþýmda poyrazlar esti
Varlýðýn kulakta sanki bir sesti
Beklerim yolunu dursa da zaman
Ah be Lüzumsuz’um bu nasýl sevda
Gidip de çadýr kur, yaylada daðda
Bekle sen hep böyle, günleri sayda
Beklerim yolunu dursa da zaman
Sadýk DAÐDEVÝREN
Aþýk Lüzumsuz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.