YANDIĞIM KADAR KORU BENİ RABBİM...

Yelkenleri indirdi suya öbeðinde güllerin
Bir reverans ile kokladýðým haným eli
Demek ki aþkýn ihaneti
Solgun bir gül olmayý reddettiðim
Bekasý ömrün
Sersem yüreðimle sepetlediðim sefalet sözüm ona
Dikleþen bir acý
Belki de açý demeliydim
Lakin çeke çeke suyu içine
Daraldý ruhum ve künyem.

Bir esinti misal…
Düþ bataðýndan kubura düþen bir yanýlgý
Aslýnda yenilgilerimin toplamýdýr tüm yazdýklarým
Bir sureyi çekerken içime
Protokolde geçer ömür
Ýpin ucunu kaçýrdýðým yýllar…

Aman, Allah’ým, bu ben miyim?
Yüzüm yerde yüreðimde sensin Rabbim
Esefle kýnadýðým o küçük kýz çocuðu
Bil ki sana emanet tüm doðrularým ve de yanlýþlarýmla
Hala seçmeyi beceremediðim o þýk þýklar:
A’da saklý iken hayatýn gizemi
Hala satýr baþýndayým
Bir de iri puntolarla kendime sesleniyorum
Hangi zalimse yüreðimi es geçen
Sence mola mý vermeliyim arayýþýma?
Lakin bulup bulduðum ne ki?

Közünde ömrün sözü özü bir fani
Ah, bir de yok sayýlmasaydým þu hayat denen piyangoda
Benlik bir kaygýyla çýkýp da yola
Biz olmaya delalet her satýrým
Ýçimde kurþun aðýrlýðýnda bir sýzý
Ve gözün iyi ki de üzerimde
Sýðýndýðým tek limansýn
Ýnsanlýðýmý sorgulayan hangi güruh ise
Lütfen minnet etmeme asla izin verme.

Konuþluyum iþte ben Ýlahi sevdaya:
Hala büyümediðim ne bir rivayet
Ne de uðrayan adresime nice lanet
Varsýn soldursun düþlerimi
Yeter ki izin ver yeniden düþ kurmama
Bir de düþmemi engelle
Varsýn gözünden düþeyim kimi sarnýcýn
Yoksa insanlarýn künyesinde saklý sýrlarý mý,
Beni asla ilgilendirmeyen…

Ve de içim dýþým bir göðün antenlerinde kurulu yuvam:
Ýçimdeki saka kuþu elbet sonlandýracaktýr
Bunca yasý.

Kubbemde aþk ve rahmet;
Ýndinde yüreðin az biraz sefalet
Sen bildikten sonra beni
Varsýn terennüm etsin bunca zulüm ve eziyet
Elbette þafaðýn sanrýsýyým
Elbette aþkýn en derin yankýsýyým
Elzem olan ne ki?

Bir yudum su bir dilim ekmek
En güzeli de merhamet yüklü varlýðýnla
Bana sunduðun teselli ve rehavet.
Aþký azýða alanlara duyurulur
Hele ki yüreðin asasý bir dem huzursa
Yandýðým kadar koru beni
Yaktýðým ne ki, güzel Rabbim?

Önce yüreðim sonra hanem ateþ aldý
Elbet diri bir hüzünle serildim yollara
Erdiðim hidayet deðil mi evrenin sunumu?
Ýhya oldum ve aþkýnla ve kâinatýn coþkusuna da nail
Bir sefil fani:
Gözleri enginlerde
Gönlünde saklý surelerle
Yaþadýðým kadar mutluyum ben inancýmla
Yeter ki solmasýn içimdeki umut tarhý.



Sosyal Medyada Paylaşın: