DUA
Sevgili Rabbim,
Biliyorum bir meczup deðilim,
Ve aslýnda göründüðüm gibi de deðilim.
Belki bu yüzden bana küssün,
Ama sen yine de insanlýðýma ver.
Çünkü ben kendi yalanlarýmýn doðrusuyum
Ve tüm unuttuklarým beni ben eden.
Bu kadar acý olmasa Golha’yý hatýrlamak
Belki daha sýk hatýrlardým.
Ve doðrular bir revolver gibi
Çekip vurmasa düþüncelerimi,
Belki yalan söylemezdim sana.
Insanýn sana bile yalan söylediði bu çaðda
Sevgili Rabbim,
Ben bir kapýnýn anahtarý olmak isterdim.
Bir vahaya açýlan.
Mecnun deðildim,
Çölde kaybolmaya yüz bulamadým.
Ama kendi çölünü inþa eden de bendim.
Sevgili Rabbim,
Birkaç kez sana ulaþmaya çalýþtým
Ama hep insanlar çýktý karþýma
Gençliðime ver, sen sandým insanlarý.
Bu yüzden belki bana kýrgýnsýn.
Ama deðil midir insaný insan eden
Adem ’ e býraktýðýn hata payý.
Yine de söylemek isterdim
Beni affet diye,
Ama yüzümde yok hani.
Sevgili Rabbim
Sen daha iyi bilirsin elbet,
Lâkin ben de bilmek istiyorum.
Çünkü þeyhler bilmiyor,
Ben kimim?
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.