Kapkara yaðmur bulutu gibi yaðdýn üzerime.
Sýrýlsýklam ýslanýrken saðanaklarýnda,
Yaz günü, yüzüme vuran bahar serinliði zannettim aþkýn,
Kalabalýk ve büyük þehirlerde yaþarken tek baþýma,
Günün solgun ýþýklarýný asardým aðaç dallarýna,
Güneþin baþka diyarlara gitmesine sevinirdim..
Gülümseyen þefkatiyle, aydý benim dostum,
Bir de göz kýrpan yýldýzlar...
Uzun gecelerin gizemli karanlýðýnda,
Bölerken uykularýmý köpek havlamalarý,
Bir bebeðin doðumu gibi, muþtular bekledim senden.
Sabýrla, yudumlarken bir kadeh kýrmýzý þarabýn,
büyüsüyle, yanýk türkülerde ararken seni,
Ya lambanýn titrek ýþýðýnda bulurdum,
Ya da þamdandan kaðýdýma damlayan kokulu mumlarda...
Göl yeþili gözlerininin, sürmesi bulaþýrdý yüreðime…
Þiirler yazardým,hasretin hesabýný sorarken kadere…
Sensiz ve yalnýz !...
Seni sensiz yaþarken,
Çevremi saran sessizlik hiç bozulsun istemez,
En olmaz,en haylaz düþleri kurar,
Biraz daha sokulurdum sana!
Oysa, ne sen gelebildin,ne de ben.
Taþ duvarlarda asýlý kaldý hayallerim.
Düþlerim ise sokak taþlarý gibi paramparça...
Uzak yakýnlýklardý bizimkisi,ne seninle ne sensiz yaþamlarda,
Yokluðunu dolduramadýðým amansýz bir savaþ,
Belki de kendimle yaptýðým nedensiz bir kavga.
Mehteran dansý yapar gibi, iki ileri bir geri giderken,
Bir arpa boyu bile yol alamamaktan yorgunum,
Kýrgýným kendime ve savaþmaktayým hala,
Gerilla gibi pusularda yüreðim,
Her savaþta açýlan yaralarýma tütün basarken,
Yaðmur bulutlarýnýn altýnda,kanayan yerlerimi yýkamaktayým.
Lanet olsun, seni tanýdýðým günün,arifelerine...
Hep boðazýmda düðüm oldun, boðdun beni.
Boðuldum,günlerce nefessiz yaþadým.
Oysa,
Yutkunsam gideceksin,yutkunmasam ben öleceðim.
Þimdi…
Son bir gayretle, boðazýmý yýrta yýrta yuttum seni!
Ýçimde öldürdüm,
Vazgeçtim,vazgeçtim senden…..
Bittin benim için, artýk öldün sen!
Öldün.
Hande
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.