Kara, Kızıl, Yeşiller

Irk, toplum, din maskeli;
’Tarih’ diyen, ’mit’ diyen,
Duygularý sömüren.
’Ekmek’ diyen, ’öç’ diyen,
Emeklerden semiren.
’Cennet cehennem’ diyen,
Ýnançlarý kemiren.
Kara, kýzýl, yeþiller,
Birer þer tanrýsýndan
Baþka birþey deðiller.

Bir rüzgarýn önünde,
Baþak gibi baþeðen,
Kullarýnýn yanýnda;
Korkulan, çekinilen,
O’na mutlak uyulan.
Birer þer tanrýsýndan,
Baþka birþey deðiller,
Kara, kýzýl, yeþiller.

Ýnsan, cennet düþlerken;
Ruh çölü, put ormaný,
Zakkum kozalaklarý,
Deccal silüetleri,
Karartýr ufuklarý.
Açýlýr birer birer,
Cehennem çiçekleri.
Birbirinden aðdýrmaz,
Aðdýrmaz zulümleri.
Kara, kýzýl, yeþiller,
Birer þer tanrýsýndan,
Baþka birþey deðiller.

Özcan Ýþler
Sosyal Medyada Paylaşın:

Özcan İşler Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Sana Olan Sevdamdandır Bilesin Doğu Türkistan'a Ağıt Teksin Gönül Bahçemde Mahşere Bıraktım Hesaplaşmayı Güzel Günler Uzak Değil Gönül Dilim Sevgi Benim Üç Gün Üç Gece Özlüyoruz Atatürk'üm! Kibir Dağları Doğduğum Bu Şehrin Sokaklarında