Ellerin kiriþ kýrýþ... Zorla yürüsen bile, Elinde bir tepside iki çay, Yaðmur geçiyor gözlerimizin önünden, Anne gibi kokuyor zaman.
Koyunlar, köpek sesi, aðaç dallarý uðultulu, Güneþ gözlerin ýsýtýyor da ruhumu, Demleniyor bir bahar gibi kýþýmýz Bir yaþýmýz, Bir aþýmýz Senli sevdalarýn çoðul türküsünü söylüyor, Anne, Anne.. Yine aðlýyor musun?
Kuþlar, kanat sesleri, bu ötüþler Uçuyor yuvadan sevgiler, evlatlar, zamanlar, Bu diyarda bir yadigar sen kalýyorsun, Annem, Annecim.
Süleyman Yýldýrým/Alaþehir/2004 edebiyatdefteri.com Sosyal Medyada Paylaşın:
süleyman yıldırım Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.