hiç vaktimiz yoktu bizim... o yüzden çok sevdik yaþamý, dünyayý, insansýlarý bile... o kadar çok sevdik ki o kadar hesapsýz kimselere kalmadý; bu gün, bu it gibi yalnýzlýðýmýz ondan...
hiç vaktimiz yoktu bizim... alelacele sevmelerimiz kavgalarýmýz bir çýrpýda... birbirimiz bu kadar yememiz bu kadar çabuk tüketmemiz bu gün, dün gibi azaldýðýmýz bundan...
hiç vaktimiz yoktu bizim, oysa az beklesek emeklesek biraz anlayacaktýk; çay gibiydi insan demlendikçe güzel bekledikçe deðerlenen... bu gün, her þey ortada gün gibi evet hiç vaktimiz yoktu...
04.07.2019 - istanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
mydilsiz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.