AH, MİNEL AŞK...

Bir inilti kundaklandý.
Midas’ýn kulaklarýnda bir ç/aðrý:
Aþkýn b/ataðýnda soylu bir refleks
Þarlatan baykuþun özrüne binaen
Gecenin ferine âþýk yýldýzlarý toplarken gökyüzünden…

Sundurmasýnda gölgeler saklý
Ýkircikli mevsim hepten unutmuþ yasýný
Muadili bir yerküre:
Mahlasýný da unutmuþ þair,
Kayýplarýnýn peþi sýra i mgeleri savsaklayan
Ehli keyif zümre
Verdi hükmünü sonunda gecenin en diri zifirinde.

Ah, aþk…
Ah, minel aþk.
Titrek sesinde sür git sefalet
Kuþ konmadý üstüne gölgemin
Belki de ayrýlýðýn fitilini çekendi sürgün gece.

Kuytularda saklý hezeyan
Çatýk kaþlý faninin hayaleti düþmüþ bir kez üzerine þehrin
Balçýkla sývandýkça yer gök
Þaibeli fýsýltýlar çýktý ayyuka
Köhne hücresinde gecenin matemi
Yalarken ahraz gölgeleri
Þiir dilinde bir ç/aðrý aþkýn mahremi
Oynaþýrken yýldýzlar
Kim bilin neyin nesiydi karanlýða iz düþen?

Bir hatim daha indirdi annem
Kâküllerimde yýldýzlar cirit atýyor
Oysaki aþkýn kaçýncý kurasý þiirler?
Beþ yýldýzlý öpücük
Karan geceyi, küren tümden gelen hasreti
Oynak bir þarkýda toplandýk bölük pörçük
Zemherilerde soluklandýk sözüm ona
Oysaki Temmuzun matemine düþmüþtü ateþ
Ve kim bilir hangi ocaða?



Sosyal Medyada Paylaşın: