Çocukluğum

Anýlarda yaþýyor gözlerim
Tozlu sokaklar oyuncaðým
Gülmelerimi hiç unutmuyorum
Sobelenmiþ bir bulut oluyor sonra
Çocukluðum, ipek mendillerle bal satar yað satardý.

Erik aðaçlarýna dadanýrdým
Elimde çelik çomak
Bilyelerim altýn deðerinde,
Ne var ki þimdi
Bir köþe baþý yalnýzlýðý yaþýyorum.



Uyutmayýn beni, zaman çok tatlý.
Çocukken sýcaklar bile serin
Kimse görmesin, sokak sokak gezeceðim
Çamur kokan anýlarýmla
Kirli kalacaðým gülümseyerek.
Uyutmayýn beni, çocuk olacaðým.

Elimde ucuz lastik bir top,
Peþine düþmek beni mutlu ediyor.
Okul bahçesi sanki evim,
Dostluklar salçalý ekmek arasýnda
Sonsuz bir öðün oluyor sonra.

Küçüktüm, zaman su gibi geçti.
Hatalarým þirin yaptý kimi zaman,
Kimin zaman unutuldu affedilerek.
Küçüktüm, zaman içimden geçti,
Sanki gözlerimin önünden bahar geçti.

Terlemiþsin, koþmuþsun, yine mi hastasýn?
Kimin umurunda ateþ gibi yanmak,
Denizlere açýlmýþ bir yelkenli çocukluðum,
En aðýr dertler bile güldürürken,
Ellerimde çiçek gibi açýlýr çocukluðum.
Sosyal Medyada Paylaşın: